Zespół nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi to fachowe pojęcie na określenie ludzi niespokojnych, nadaktywnych i mających słabą koncentrację.
Aby wykorzystać swój potencjał, ludzie z ADHD każdego dnia potrzebują możliwości rozwoju stosownie do swojego środowiska i wieku.
O symptomatyce ADHD mówimy wtedy, gdy dziecko przez okres ponad 6 miesięcy w co najmniej dwóch sytuacjach grupowych (np. w szkole i w domu, albo szkole i wśród kolegów) wykazuje wyraźne zachowanie nacechowane brakiem uwagi w połączeniu z impulsywnością.
ADHD nie pojawia się przypadkowo, lecz istnieje przez całe życie. Dlatego MEDICE zależy, byś wiedział, jak może wyglądać dzień z życia pacjenta z ADHD:
Rano:
Wstawanie i ubieranie się przychodzi z trudem, uciążliwa bieganina tam i z powrotem, zanim chory będzie wreszcie gotowy do wyjścia z domu, napięcia w rodzinie są nieuniknione.
Przedpołudnie / szkoła / praca:
Trudności z koncentracją, problemy w nauce, pacjenci mają często problemy w nawiązywaniu kontaktów z grupą, pozytywne kształtowanie motywacji, pacjent szybko wpada w euforię.
Popołudnie / czas wolny / przyjaciele i rodzina:
Problemy z odrabianiem lekcji, odrzucenie przez rówieśników, problemy w sportach drużynowych, społeczna izolacja, co uniemożliwia rutynę dnia codziennego.
Wieczór / w rodzinie:
Niepokój i napięcia przy kolacji, trudności przy udaniu się na spoczynek, problemy z zaśnięciem i ze snem, najczęściej chęć zajęcia się czymś innym i odwrócenia uwagi.